Yıllar yıllar önceden, uzaklardan bir güzel öğretmenin iletisidir. Zamanım olmadı sizlere ulaştırmaya. Şimdilerde paylaşmanın bir anlamı olur mu bilemiyorum? Yararı olsun olmasın, ben yine de paylaşmak istiyorum.
O günlerden bu günlere değişen nedir?
Bazen yetmez ama evet(!)çi bir liboş;
Bazen fikirden münezzeh bir gaz tenekesi, … içi boş!…
Bazen, tek oy uğruna kılıktan kılığa giren, taklalar atan, siyasetçi…,
Bazen nabza göre el öpen, gerdan kıran… şerbetçi…
Bazen de, kokmaz bulaşmaz dolgu maddesi, tatlı su samuru..
Bazen yazar, bazen simsar, çoğu zaman da sözde dindar…
Orta Çağ artıkları…
Sanki ellerinde… dillerinde cennetin anahtarı…
Şarlatan, kalpazan, … borazan her biri… her devrin yalakaları!..
Bazen adam rolünde… sürü çobanları…
Kelebek misali kondurulmuş sıfatlarıyla cim-den yoksun bilim adamları(!?)…
Her köşede…avaz avaz!.. Ama yek avaz!.. Ve sıfatları…
Tarihçi, ekonomist, ilahiyatçı akademisyen… Her biri; özel imalat… taktisyen!..
Güya; mesleki kariyerleri farklı…Görev alanları farklı… Ama; söylemleri ortak!..
Tornadan çıkmış gibi!..Her biri… Ortak akılmış bunun adı… Zurnada peşrev olmaz misali…
Eylemleri de söylemleri de ta baştan planlanmış; belli!…Tek merkezli!…
Ortak akıl yutturmacası işleri, söylemleri kurgulanmışlıklarının ispatlı tescili!..
Şaşıyor insan;
Bunca boşaltılmış vicdan. Birilerinin kullanımına sunulmuş izan… Kendilerine göre tartan mizan…
Karanlıkları aydınlık gelecek diye yutturan, Liboşu, bezirganı, inkarcısı, dindarı, kindarı, aymazı, yobazı nasıl gelmiş bir araya!..
Dindarlık mı ortak nokta!?… Haşa!.. kindardan dindar olmaz!..
Çarşaf çarşaf ifşa olmuşken…Hangi ellerle korunacak ülkenin birliği, bütünlüğü…!?
O eller mi sağlayacak halkın birliğini – dirliğini; O eller mi kuracak geleceği…
Nasıl olacak bu iş!?.. Irak’ta,Mısır’da, Libya’da, Suriye’de olduğu gibi mi!?..
Yoksa olanlar; Perşembe’nin gelişinin Çarşamba’dan habercisi mi!?.. *
Ortak değerler bir bir hedefte!..Birleştikleri hedef belli:
Odakların birincisi; Atatürk düşmanlığı…Ve onun ilkeleri.
Makamlar, Atatürk’ün kurduğu Cumhuriyeti’n birer lütfu değil mi!?..
Bunca yıkım ve kıyım ekibi nankör ve gafillerle,
Ona saldırmayı, karakterlerinin parçası haline getirenlerle yola ne kadar devam olunur ki!?…
Yalakalığının ulaşabileceği boyutu göstermek açısından ibretlik bir hadise bu!..
Kimisi; Cumhuriyetin kuruluş felsefesini yerin dibine batırmakta…
Kimisi; ihanet diliyle, Kurtuluş Savaşı olmamıştır; şehitlikler sanaldır diyerek salyalar akıtmakta!..
Sevr artığı, Kurtuluş Savaşı kaçkınları meydanlarda cirit atmakta!…
Seçene mi seçilene mi yüklenmeli vebal!?.. Varın siz düşünün!.. *
Aymazlık paylaşılırsa toplu ihanet çıkar ortaya!.. *
Kurtuluş Savaşı’nda Yunan’a soy kırım uygulamışız!..Bu densizlik bir Yunan tezi değil!..
Yetmiyor!.. Yetmiyor!… Kimisi, Ataürk’ü Çanakkale Savaşı’ndan siliyor…
Kimisi onu diktatör, diniz, hain ilan ediyor!.. Hangi karataşın altında siper bulmuş bu kara sesli cüceler?.. Nereden beslenip büyümüşler!?..
Sevr artığı hainler; ihanette sınır tanımıyor!..
Emperyalizme ve onun yurt içindeki işbirlikçi hainlerine karşı verilen Kurtuluş Savaşı’nı bile Osmanlıya hakaret ve haksızlık olarak nitelendirenleri neresine koymalı bu işin!?..
Ve de; en acısı, neresi ileri demokrasi – özgürlük oluyor bu karanlık gidişin!?..
Fırsat kollamaktalar!..
Hasta Adam Osmanlı’nın küllerinden doğan güçlü Türkiye Cumhuriyeti;
hem emperyalistleri hem de işbirlikçileri!… tedirgin etmişti!…
Bugün, Cumhuriyetçiler, Ulusalcılar, Yurtseverler…. Sevr’i defedenlerin torunları kendileri tedirgin!….
(Bir kez gevşemeye görsün şalvarın ipi…
Kapıda sıradadır çevrenin kopuğu… iti!..)
‘Ninem’
Sürüsüne bereket…
(yorumsuz)
