Anadolu’nun kıraç toprakları bereketlidir.
Tarihinin her döneminde katmerli acısını, göz yaşını, uğruna dökülen kanları kıraç topraklarıyla harmanlayarak;
“ Ey Tanrıyı arayan, aradığın sensin” diyen Mevlana’yı,
“Benim Kabem insandır ” diyen Hacı Bektaşi Veli’yi,
“Bir kez gönül yıktın ise/ Bu kıldığın namaz değil” diyen Yunus Emre’yi,
“ Ey oğul, İNSANI YAŞAT Kİ, DEVLET YAŞASIN ”diyen Şeyh Edebali’yi,
“Diyarbakırlı, Vanlı, Erzurumlu, Trabzonlu, İstanbullu, Trakyalı, Makedonyalı, hep bir soyun evlatları hep aynı cevherin damarlarıdır. Bizim yeni işimiz budur. Bu damarlar bir birini duysun ve birbirini tanısın” diyen Mustafa Kemal Atatürk gibi sevginin, barışın, hoşgörünün aklın ve bilginin sembolü olan kendi insanını yaratarak, çığır açmıştır, çağlar ötesine…
Bu güzel ülkenin, güzel insanları ne acı ki yine sıkıntılı günlerden geçiyor..
21’nci yüzyıl Türkiye’sinin iki vatandaşı, biri özürlü Zümrüt Koçak ve eşi yaşlı Murat Koçak Ortamandıra köyünde viraneye dönüşmüş yıkıntının içerisinde insan onuruna yakışmayan şekilde yaşamını sürdürmeye çalışıyor.
Yaşanan dramın öznesini bay -bayan Koçaklar oluştururken, tamamlayıcıları ise her kademedeki idarecisinden tutun da, insan olan herkes!..
***
Bay- bayan Koçak’ların kimsesi yok mu sorunuzu duyar gibiyim.
Genişçe bir ailesi var!
Allah hepsine sağlıklı ömür versin …
Hani “Cumhuriyet bilhassa kimsesizlerin kimsesidir” diyoruz ya;
Kimsesizlerin kimsesi olan cumhuriyetimiz, Koçak’ların, KİMSESİ olabilmiş mi?
Görünen fotoğrafa göre olamadığı ortada…
Peki bu durumun sorumlusu CUMHURİYETİMİZ Mİ?
Sahi sorumlu KİM veya KİMLER!?
Yüz yıl sonra ne zor bir soru?
Çık işin içinden çıkabilirsen…
***
Bir mezarlığa çeşme yapmak için birbirleriyle yarışan hayırseverlerimizin bu durumdan haberlerinin olmadığından eminim.
Allah hayırlarını kabul etsin.
Sayın bakanların bile sayılarını farklı verdiği milyonlarla ifade edilen “Kimi Hindu, kimi yamyam, kimi ne bela” misali birinci sınıf itibarlı yabancılara (!) sağlanan imkanlar, vatandaşlığı parayla satın almamış, yaşadığı ekonomik sıkıntılara rağmen zorlukla vergisini veren, öz be öz kendi vatandaşından esirgeniyor.
Hizmet götürme konumunda bulunanların;
– “ Biz gerekli incelemeleri yaptık, imkanlar ölçüsünde yardımcı olmaya çalıştık. Yapmamız gerekeni yaptık, gönüllere dokunduk, rahatız !..” dediklerini duyar gibi oluyorum.
Bu konuda nelerin yapıldığı, nelerle karşılaşıldığı, muhataplarınca bilinmektedir.
Günü kurtarmaya yönelik hiçbir gerekçe haklılık getirmez…
Koçak ailesinin, insan onuruna yakışmayan yaşamı bütün çıplaklığı ile ortada.
Yaşanan insanlık ayıbıdır.
Hepimize yeter de, artar da…
Çare ?..
24.08.2022
Ayhan Öztürk
