Kazdağları’nın vefalı ve cesur bir dostu olarak İda Dayanışma Derneği, sadece Çanakkale’de değil ülkemizin her köşesinde çevre ile ilgili konularda çalışmalara imza atan bir dernek.
Dernek, bu anlayışı doğrultusunda; bir çevre sorunu olduğunda, yerine giderek Edirne’den Diyarbakır’a, Artvin’e kadar her yere ayak izini bıraktı. Dayanışmayı pekiştirdi. Güzel yarınlar için umut tohumlarını ekti.
Avrupa projelerinden hiçbir şekilde fon kullanmadan kendi yağıyla kavrulan İda Dayanışa Derneği, Dernekler Masası zorunlu kıldığı için üyelerinde aidat alıyor. Mücadeleyi gönüllülük esası olarak gören bir anlayış egemen İda Dayanışma’da…
Herkese örnek olan bu tutumu anlamak, sosyal demokrat kimliği ile hizmet veren Çanakkale Belediyesi için hiç de zor olmasa gerek.
İda Dayanışma Derneği, Çanakkale Belediyesi’ne ait olan Belediye İş Merkezi’ndeki ofislerden birisini dokuz yıldır kullanmaktaydı. Ta ki yerinden işgalci konumuna düşürülerek Çanakkale Belediyesi tarafından çıkartılana dek.
Bir sosyal demokrat belediye olarak görülen Çanakkale Belediyesi, söz konusu olan yer için aylık üç bin beş yüz lira üzerinden ihaleye çağırıyor.
Dernek, daha düşük bir bedel üzerinden belediye ile uzlaşma düşüncesiyle ihaleye girebilmek için belediyeden ihale dosyasını alıyor. Ve bunun için yaklaşık olarak yedi bin lira gibi bir ücret yatırıyor.
Bir taraftan da Çanakkale’nin ve Kazdağları’nın havasına, suyuna, toprağına sahip çıkabilmek için açılan yetmiş tane davayı takip ediyor.
Pandemi döneminde, derneğe tebligat yapılamamış. Bundan dolayı derneğe yüz yirmi altı bin lira mahkeme masrafı geldi. Dolayısıyla dernek icraya verildi.
Malum günümüzde hukukun bağımsız olduğunu ve adalet dağıttığını söyleyebilmek hiç de mümkün değil. Bu durumdan İda Dayanışma da payını alarak açmış olduğu bazı davaları da kaybetti.
Dernek, kuruluş amacı olan çevre mücadelesini bir kenara mı bıraksın?
Bu direnişi, hukuki zemine taşımasın mı?
Çanakkale Belediyesi’ne ihale ücretini mi, yıllık altmış bin liraya varan bir kirayı mı ödesin?
Mahkeme ve icra masraflarını da göz önüne alırsak gönüllük esası ile var olan derneğin Çanakkale Belediyesi’nin koşullarına uyum sağlayabilmesi oldukça zor.
Bundan dolayı dernek, belediyenin açtığı kira ihalesine dosyasını hazırladığı halde ihaleden çekilmek zorunda kaldı.
Daha sonrasında konuyu belediye ile görüşmek için randevu istedi. Ama bu istek belediye cephesinde hiçbir karşılık bulmadı.
Buradan Çanakkale Belediyesi’ne sormak istiyorum:
Dokuz yıldan beri Belediye İş Merkezi’nde diğer sendikalar, hepsi toplum yararına çalışan dernekler ile birlikte faaliyet gösteren İda Dayanışma Derneği’nin suçu nedir?
Topraklarımızdan Alamos Gold’u kovmak mı?
Ülkemizin, hepimizin ödediği vergiler üzerinden Kanadalı altın şirketi Alamos Gold’a bir milyar dolar tazminat ödememesi için mücadele etmek mi?
Çanakkale başta olmak üzere birçok yerde yaşamı ve geleceği olumsuz etkileyecek olan projelere karşı tepki göstermek mi?
Doğayı, yaşamı ve geleceği savunmak mı?
Belediye İş Merkezi’ndeki diğer STK’lara yer bulurken İda Dayanışma Derneği’ni deyim yerindeyse neden kapı dışarı ettiniz?
CHP bayrağını teslim aldığınız önceki dönem belediye gibi hiçbir ayrım gözetmeden niçin bütün kurum ve kuruşların yanında değilsiniz?
Neden Kazdağları savunmasında, önceki dönem belediye başkanı ve başkan yardımcıları gibi ön saflarda yer alamıyorsunuz?
Kazdağları’nı savunan, bu uğurda hukuki mücadeleyi de son damlasına kadar veren, kaybettiği davaların getirdiği ekonomik sorumluluğunu üstlenen ve bütün bunlara göğüs gererek direnmeye devam eden derneğe bir hançer daha saplamayı Çanakkale Belediyesi olarak kendinize nasıl yakıştırıyorsunuz?
İda Dayanışma Derneği, zaten bedava oturmak istemiyor. Bir belediye yetkilisi ile görüşmek, karşısında bir muhatap bulmak ve yazılı talebine bir yanıt almak istedi.
Kamu yararını ve ülke çıkarını gözeten bir dernek ile uzlaşmaya gitmek yerine daha yüksek bir miktarda kira almak sizler için neden daha çok önemli?
Derneğimiz, randevu isteğine ve yazılı talebine bir yanıt alamadı. Bakalım, bu sorularıma karşılık veren olacak mı?
Kazdağları savunmasından ve sosyal belediyecilik anlayışından uzaklaşan Çanakkale Belediyesi’nin, İda Dayanışma Derneği’ni maruz bıraktığı bu duruma son vermesini diliyorum.
Ve sözü İda Dayanışma Derneği Başkanı Ekrem Akgül’e bırakıyorum.
Değerli başkan, ‘’ Kirazlı’dan Alamos’u kovduk ancak iş bitmedi. Alamos, Londra tahkim mahkemesinde Kirazlı’yı görüşüyor.’’ diyor.
Devam eden mahkeme sürecini anlatan Akgül’ün açıklamasının tamamı şöyle:
‘’ Alamos Gold, on yıllık işletme sürecinde üretime geçemeyince, (işletme süreçlerinde en az projede belirtilen üretimin %10’una ulaşmak gerekir) MİGEM gelecek on yıllık uzatmayı vermedi.
Ve şirket sahadan çıkmak zorunda kaldı.
Normalde, devlet temdit verir. Makul bir süre beklenebilirdi.
Ne var ki, sahada, eylemler zirve yapınca, devlet kesin kararını verip işletme sürecini uzatmadı.
Bu durum, özellikle yabancı şirketler için çok alışılmış bir durum değildi.
Ve Alamos sahadan çekilmek durumunda kaldı.
Ancak, T.C. Hükümeti, yabancı şirketler ile uyuşmazlık durumunda Londra Tahkim Mahkeleri’ni kabul etmişti. Bu kapsamda, yabancı şirket uyuşmazlığı Londra’ya bir milyar dolar tazminat talebiyle taşıdı.
Yaklaşık üç yıl uzlaştırma hakemliğinde her altı ayda bir oturum gerçekleştirmek üzere süreç işletildi. (Tahkim işleyişi gereği ) Sonra yargılama başladı.
Her oturum altı ayda bir olmak üzere… Sanırım ikinci oturum gerçekleşmiş olmalı.
Bu süreçte, Türkiye’yi savunan yerli-yabancı yüzün üzerinde avukattan bazıları bizim ile iletişime geçerek İDA Dayanışma Derneği’ne, eylem koordinasyon kuruluna sorular sordular…
Neden madene karşı eylem yaptınız?
Dayanaklarınız neydi?
Hangi zararları öne çıkardınız? Vb. sorular…
Elimizde, kendi savunmalarımıza dair bulgu, belge, ne varsa istediler.
Ülke insanımızın vergilerinden Alamos Gold’a bir milyar dolar tazminat ödenmemesi için, biz Türk tarafının avukatlarına bilgi, belge ve doküman desteği verdik.
Belki, karar duruşmasına da çağırılabileceğimiz olasılığını da kabul ettik.
Ben, İrfan Mutluay, Hicri Nalbant ile birlikte Türk tarafı avukatları ile iki görüşmemiz oldu.
Coop iklim zirvesi toplantılarına akredite olarak katılınıyor. BM’ den çağrı mektubu almanız gerek.
Biz coop23 Almanya’da katılmıştık. Sonrasında hep BM’den çağrı mektubu aldık.’’
